göğsüm toprak ile dolu
bir kürekte sen at
içimde dolaşan
mezarından yoksun
cesetlerin hatrına

dünya çok dolambaçlı bir yer
git git bitmiyor
ki ben nereye gideceğini dahi bilmeyen
yol'suz ve yoksun
seyyâh olsam dönebileceğim bir şehrim olurdu

akbabalar kadar özgür olsam
ya da bu böyle değildi
ki özgürlük
benim için
nefesinde can bulmaktır

şimdi kurtar beni bu içimde arsızca yer etmiş cesetlerden
korkuyor değilim
lâkin karanlık
ve ağzım
ellerim
toprak kokuyor