zaterdag, oktober 25, 2014




“ hiç yola koyulmamış birine, yolu nasıl tarif edebilirsin ki?” 

gökyüzünün sağır kulaklarına haykırıyorum seni
bir çığ yürüyor göğsüme
dünya ile bağım kopuyor
sonra sen çıkıp geliyorsun bir anka kuşu kanadında
yüzünde bayram sabahı aydınlığı
şehirde çocuklar
şen şakrak
ıslık çalarlerken
ben, eteğinin gölgesine sığınıyorum
tıpkı bir yetim gibi.





 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten