Sevdigin sarkilari dinleyip, yeni siirler biriktiriyorum. Senden sonra müptelasi olucagim bir sey kalmadi. Siir biriktiriyorum. Insan hic siir biriktirir mi diye sorma. Icimde rüzgar rüzgar, firtina firtina, yagmur yagmur seni biriktirmektense; siir biriktirmek bana iyi geliyor. Bana cok az iyi gelen seyler var fakat bunlarin ne oldugunu dahi bilmiyorum. Bazen yazmak gibi sacma sapan islere bulasiyorum. Hani yazmazsa insan, bir seyler yolunda gitmicekmis gibi olur ve gercekten hic bir sey yolunda gitmez ya.Yazinca da gitmiyor iste. Sonra unutkanlik vuruyor basima; halan ocakta elimi yakiyorum, cayi unutuyorum, sigara icmeyi dahi beceremiyorum. Bu becereksiz halim senden mi yoksa sensizlikten mi bilmiyorum. Neden sonra bir yerlere gitmek geciyor icimden; tren vagonlari pek gürültülü, gemiler oldukca sessiz, cocuklar uykusuz. Hersey seninle göz göze gelememek kadar karanlik.