woensdag, mei 07, 2014

şunu bil:
herkesten ve herşeyden kaçarken
birden sana tutuldum;
aniden bastıran bir yağmur gibi.
ve alnıma düşen her yağmur damlası,
sana dair biriken ince bir sızı idi;
boğazımda düğümlenen.


beni duy:
sığmıyorsun hiç bir kağıda
ve yazmıyor seni hiç bir kalem.
karşılaşmıyoruz seninle hiç bir şiirde
adın bir seyyah misali dolanıyor
zihnimin karanlik dehlizlerinde

beni anla:
söylenmeyi bekleyen her söz bir düğümdür,
her öfke bir feryâd.
harbe giriyorum goğsümde peydâh olan ağrılarla.
ve mağlup çıkıyorum,
sana karşı verdiğim her savaştan

oysa şimdi sonsuz bir uykuya dalmak için, en müsait yerdir avuçların.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten